|
abbrechen
{v}
[brach ab, hat abgebrochen]
|
terketmek
|
|
|
abduften
{v}
{ugs.}
[duftete ab, hat abgeduftet]
|
terkedip gitmek
|
|
|
abgeben
{v}
[abtreten]
|
terketmek
|
|
|
abgestellt
|
terkedilmiş
|
|
|
abgestelltes Fahrzeug
{sub}
{n}
|
terkedilmiş taşıt
|
|
|
abnötigen
{v}
[nötigte ab, hat abgenötigt]
|
terke zorlamak
|
|
|
der
Absprung
{sub}
{m}
|
terketme
|
|
|
an den Nagel hängen
{v}
[Studium]
|
terketmek
|
|
|
die
Aufgabe
{sub}
{f}
|
terketme
|
|
|
aufgeben
{v}
[gab auf, hat aufgegeben]
|
terketmek
|
|
|
aufgegeben
{adj}
|
terkedilmiş
|
|
|
auflassen
{v}
[liess auf, hat aufgelassen]
|
terketmek
|
|
|
ausgesetzt sein
{v}
|
terkedilmek
|
|
|
ausgestoßen
|
terkedilmiş
|
|
|
die
Ausgestoßene
{sub}
{f}
|
terkedilmiş
|
|
|
die
Ausgestoßenene
{sub}
{pl}
|
terkedilmişler
|
|
|
die
Ausgestoßenenen
{sub}
{pl}
|
terkedilmişler
|
|
|
der
Ausgestoßener
{sub}
{m}
|
terkedilmiş
|
|
|
aussteigen
{v}
[aus Gesellschaft, Job]
|
terketmek
|
|
|
brach
[brachliegend]
|
terkedilmiş
|
|
|
das
Brachflächenrecycling
{sub}
{n}
|
terkedilmiş yerleri geri dönüştürme
|
|
|
das
Brachland
{sub}
{n}
|
terkedilmiş arazi
|
|
|
die
Brachlandlinie
{sub}
{f}
|
terkedilmiş arazi hattı
|
|
|
brachliegendes Land
{sub}
{n}
|
terkedilmiş ülke
|
|
|
ein Ausgestoßener
|
terkedilmiş biri
|
|
|
das
Findelkind
{sub}
{n}
|
terkedilmiş çocuk
|
|
|
die
Findelkinder
{sub}
{pl}
|
terkedilmiş çocuklar
|
|
|
das
Freiwild
{sub}
{n}
{ugs.}
|
terkedilmiş korunmasız insan
|
|
|
geschmissen
{ugs.}
|
terketti
|
|
|
hinterlassen
{v}
|
terketmek
|
|
|
hinterlassend
{adj}
|
terkeden
|
|
|
in verlassenem Zustand
|
terkedilmiş şekilde
|
|
|
die
Industriebranche
{sub}
{f}
|
terkedilmiş sanayi
|
|
|
ließ im Stich
[er, sie, es~]
|
terketmişti
|
|
|
lässt sitzen
[er, sie, es]
|
terkediyor
|
|
|
räumt
[er, sie, es~]
|
terkediyor
|
|
|
schmeiß hin!
{interj}
[schmiss hin, hat hingeschmissen]
|
terket gitsin!
|
|
|
schmeißen
{v}
{ugs.}
|
terketmek
|
|
|
Standort, aufgegebener-
{sub}
{m}
|
terkedilmiş site
|
|
|
überlassen
{v}
[überliess, hat überlassen]
|
terketmek
|
|
|
verlasse
[ich~]
|
terkediyorum
|
|
|
verlassene
|
terkedilen
|
|
|
verlassene Ehefrau
{sub}
{f}
|
terkedilmiş eş
|
|
|
verlassene Frau
{sub}
{f}
|
terkedilmiş kadın
|
|
|
verlassener Besitz
{sub}
{m}
|
terkedilmiş mal
|
|
|
verlassenes Bergwerk
{sub}
{n}
|
terkedilmiş maden
|
|
|
verlassenes Dorf
{sub}
{n}
|
terkedilmiş köy
|
|
|
verlassenes Fahrzeug
{sub}
{n}
|
terkedilmiş taşıt
|
|
|
verlassenes Gebäude
{sub}
{n}
|
terkedilmiş bina
|
|
|
verlassenes Haus
{sub}
{n}
|
terkedilmiş ev
|
|
|
verlassenes Kind
{sub}
{n}
|
terkedilmiş çocuk
|
|
Türkisch