|
die
Abbrennbarkeit
{sub}
{f}
|
tutuşma özelliği
|
|
|
die
Abbrennfähigkeit
{sub}
{f}
|
tutuşabilirlik
|
|
|
abfackeln
{v}
[in Brand stecken: ackelte ab, hat abgefackelt]
|
tutuşturmak
|
|
|
die
Abfangmeldung
{sub}
{f}
|
tutulan haber
|
|
|
Abfangmeldungs-
|
tutulan haber-
|
|
|
die
Abfangscheibe
{sub}
{f}
|
tutucu disk
|
|
|
die
Abfangschere
{sub}
{f}
|
tutucu makas
|
|
|
das
Abfangschnellschlussventil
{sub}
{n}
|
tutucu hızlı kapanan supap
|
|
|
der
Abfangstrang
{sub}
{m}
|
tutucu halat
|
|
|
der
Abfangstrang
{sub}
{m}
|
tutucu kement
|
|
|
der
Abfangträger
{sub}
{m}
|
tutucu kiriş
|
|
|
das
Abfangwasser
{sub}
{n}
|
tutulan su
|
|
|
der
Abfänger
{sub}
{m}
|
tutucu
|
|
|
der
Abripper
{sub}
{m}
|
tütün yaprağının orta damarını çıkarıcı
|
|
|
abzupfen
{v}
|
tutup koparmak
|
|
|
abzupfen
{v}
|
tutup çıkarmak
|
|
|
abzupfen
{v}
|
tutuptutup çekmek
|
|
|
Achse der Ekliptik
{sub}
{f}
|
tutulum ekseni
|
|
|
anbrennen
{v}
[brannte an, hat angebrannt]
|
tutuşmak
|
|
|
anbrennen
{v}
[brannte an, hat angebrannt]
|
tutuşturmak
|
|
|
das
Anbrennholz
{sub}
{n}
|
tutuşturma odunu
|
|
|
anfangen
{v}
[fing an, hat angefangen]
|
tutuşmak
|
|
|
anfassend
[sich]
|
tutuşarak
|
|
|
angebrannt
{adj}
|
tutuşmuş
|
|
|
das
Anhaften
{sub}
{n}
|
tutunma
|
|
|
anhaften
{v}
|
tutunmak
|
|
|
anheizen
{v}
[heizte an, hat angeheizt]
|
tutuşmaya başlamak
|
|
|
die
Anhäufung
{sub}
{f}
[Med.]
|
tutulum
|
|
|
ankrallen
{v}
[krallte an, hat angekrallt]
|
tutunmak
|
|
|
das
Anmachholz
{sub}
{n}
|
tutuşturma odunu
|
|
|
anstecken
{v}
[anzünden, in Brand setzen]
|
tutuşturmak
|
|
|
anstecken
{v}
[in Brand stecken]
|
tutuşturmak
|
|
|
das
Anzünden
{sub}
{n}
|
tutuşturma
|
|
|
anzünden
{v}
|
tutuşturmak
|
|
|
der
Anzünder
{sub}
{m}
|
tutuşturucu
|
|
|
das
anzündholz
{sub}
{n}
|
tutuşturucu odun
|
|
|
die
Anzündung
{sub}
{f}
|
tutuşturma
|
|
|
Arm mit Greifer
{sub}
{m}
|
tutucu kol
|
|
|
der
Arrest
{sub}
{m}
|
tutuklama
|
|
|
der
Arrestant
{sub}
{m}
[veraltend: Inhaftierter]
|
tutuklu
|
|
|
der
Arrestantenwagen
{sub}
{m}
[österr.: Gefängniswagen]
|
tutuklu arabası
|
|
|
die
Arrestantin
{sub}
{f}
[veraltend: Inhaftierte]
|
tutuklu
|
|
|
der
Arrestantrag
{sub}
{m}
|
tutuklama dilekçesi
|
|
|
die
Arrestation
{sub}
{f}
|
tutuklama
|
|
|
der
Arrestbefehl
{sub}
{m}
|
tutuklama emri
|
|
|
der
Arrestbeschluss
{sub}
{m}
|
tutuklama kararı
|
|
|
das
Arrestfahrzeug
{sub}
{n}
|
tutuklu arabası
|
|
|
arrestieren
{v}
|
tutuklamak
|
|
|
die
Arrestierten
{sub}
{pl}
|
tutuklular
|
|
|
die
Arrestierung
{sub}
{f}
|
tutuklama
|
|
|
der
Arrestrichter
{sub}
{m}
|
tutuklama emri veren hakim
|
|
Türkisch