|
als Erbe in Betracht kommen
|
miras olarak değerlendirilebilir
|
|
|
der
Anerbe
{sub}
{m}
|
mirasçı
|
|
|
das
Anerbenrecht
{sub}
{n}
|
miras hakkı
|
|
|
die
Anerbin
{sub}
{f}
[weiblich]
|
mirasçı
|
|
|
der
Anfall
{sub}
{m}
[Dividende, Erbschaft]
|
mirasın intikali
|
|
|
der
Anfall
{sub}
{m}
|
mirasın geçmesi
|
|
|
der
Anfall
{sub}
{m}
|
mirasın intikali
|
|
|
Anfall der Erbschaft
{sub}
{m}
|
mirasın intikali
|
|
|
Anfall Erbschaft
[rechtswissenschaftlich]
|
mirasın intikali
|
|
|
anfallen
{v}
[fiel an, hat angefallen]
|
miras intikal etmek
|
|
|
das
Angefälle
{sub}
{n}
|
miras
|
|
|
Annahme der Erbschaft
{sub}
{f}
|
mirasın kabulü
|
|
|
Annahme Erbschaft
[rechtswissenschaftlich]
|
mirasın kabulü
|
|
|
Anspruch auf ein Erbe
{sub}
{m}
|
miras hakkı
|
|
|
Anteil am Erbe
{adv}
|
miras hissesi
|
|
|
der
Antritt
{sub}
{m}
|
mirasa konma
|
|
|
Antritt eines Erbes
{sub}
{m}
|
miras alma
|
|
|
die
Auffahrt
{sub}
{f}
|
miraç
|
|
|
Aufhebung der Erbgemeinschaft
{sub}
{f}
|
mirasta ortaklığın giderilmesi
|
|
|
Ausschlagung eines Erbes
{sub}
{f}
|
mirası kabul etmeme
|
|
|
Ausschlagung Erbschaft
{sub}
{f}
[rechtswissenschaftlich]
|
mirası reddetme
|
|
|
Ausschlagung Erbschaft
{sub}
{f}
[rechtswissenschaftlich]
|
mirasın reddi
|
|
|
behaupten, der Erbe zu sein
{v}
|
mirasҫı olduğunu iddia etmek
|
|
|
Berechnung der Erbschaftsteuer
{sub}
{f}
|
miras vergisi hesabı
|
|
|
Bestellung als Nachlasspfleger
{sub}
{f}
|
miras idare memuru olarak tayin
|
|
|
brabbelnd
{adj}
|
mırıldanan
|
|
|
brabbelt
[er, sie, es~]
|
mırıldanıyor
|
|
|
brabbelte
[er, sie, es~]
|
mırıldanmıştı
|
|
|
brach
[er, sie, es~]
|
mırıldanmıştı
|
|
|
brummeln
{v}
|
mırıldanmak
|
|
|
brummen
{v}
[brummte, hat gebrummt]
|
mırıldanmak
|
|
|
der
Buzzer
{sub}
{m}
[Gerät, das [auf Knopfdruck] einen Summton erzeugt]
|
mırıltı sesi çıkaran alet
|
|
|
durch Erbschaft auf jemanden übergehen
[rechtswissenschaftlich]
|
mirasla birine geçmek
|
|
|
eine Erbschaft antreten
{v}
|
mirasa konmak
|
|
|
eine Erbschaft machen
{v}
|
miras yemek
|
|
|
enterbe
[ich~]
|
mirastan çıkarıyorum
|
|
|
enterben
{v}
|
mirastan iskat etmek
|
|
|
enterben
{v}
|
mirastan mahrum bırakmak
|
|
|
enterben
{v}
|
mirastan mahrum etmek
|
|
|
enterben
{v}
|
mirastan men etmek
|
|
|
enterben
{v}
|
mirastan çıkarmak
|
|
|
enterbend
{adj}
|
mirastan çıkaran
|
|
|
enterbt
[er, sie, es~]
|
mirastan çıkarıyor
|
|
|
enterbte
[er, sie, es~]
|
mirastan çıkarmıştı
|
|
|
die
Enterbten
{sub}
{pl}
|
mirastan çıkarılanlar
|
|
|
die
Enterbung
{sub}
{f}
|
mirastan iskat
|
|
|
die
Enterbung
{sub}
{f}
|
mirastan men etme işi
|
|
|
das
Enterbungsrecht
{sub}
{n}
|
mirastan mahrum etme hakkı
|
|
|
der
Erbanfall
{sub}
{m}
[rechtswissenschaftlich]
|
mirasın intikal etmesi
|
|
|
Erbanfall an den Fiskus
|
mirasın vergiye intikal etmesi
|
|
|
der
Erbanspruch
{sub}
{m}
[rechtswissenschaftlich]
|
miras hakkı
|
|
|
aber verzögerter Befehl
|
ancak geciktirilmiş emir
|
|
|
das
Abfalleisen
{sub}
{n}
|
atık demir
|
|
|
das
Abfalleisen
{sub}
{n}
|
hurda demir
|
|
|
absolutes Kommando
{sub}
{n}
|
kati emir
|
|
|
absoluter Befehl
{sub}
{m}
|
mutlak emir
|
|
|
alle außer mir
|
benden başka hepsi
|
|
|
alles ok bei mir
|
bende her şey yolunda
|
|
|
allmählich reicht's mir
|
gitgide sabrım tükeniyor
|
|
|
das
Alteisen
{sub}
{n}
|
hurda demir
|
|
|
altes Eisen
{sub}
{n}
|
eski demir
|
|
|
die
Angabe
{sub}
{f}
|
emir
|
|
|
der
Anker
{sub}
{m}
[Verkehr]
|
mıknatıs demir
|
|
|
der
Anker
{sub}
{m}
[Verkehr]
|
tren yolunda ayırıcı demir
|
|
|
die
Ankerstange
{sub}
{f}
|
ana demir
|
|
|
die
Anordnung
{sub}
{f}
[Befehl]
|
emir
|
|
|
die
Anweisung
{sub}
{f}
|
emir
|
|
|
auf höheren Befehl
|
yüksek yerden gelen emir
|
|
|
auf Rotglut gebrachtes Eisen
|
kızılllaştırılmış demir
|
|
|
die
Aufbesserung
{sub}
{f}
|
tamir
|
|
|
die
Auffrischung
{sub}
{f}
|
tamir
|
|
|
der
Auftrag
{sub}
{m}
|
emir
|
|
|
der
Auftrag
{sub}
{m}
|
özel emir
|
|
|
die
Ausbauung
{sub}
{f}
|
tamir
|
|
|
die
Ausbesserung
{sub}
{f}
|
tamir
|
|
|
ausdrücklicher Befehl
{sub}
{m}
|
kesin emir
|
|
|
das
Ausglüheisen
{sub}
{n}
|
tavlanmış demir
|
|
Türkisch