|
abgeraten
|
yapmaması tavsiye edilmiş
|
|
|
die
Ableistung
{sub}
{f}
|
yapma
|
|
|
abschließen
{v}
[Vertrag]
|
yapmak
|
|
|
die
Affektation
{sub}
{f}
|
yapmacılık
|
|
|
die
Affektepilepsie
{sub}
{f}
|
yapmacık sara
|
|
|
affektiert
{adj}
|
yapmacık
|
|
|
affektiert
{adj}
|
yapmacık
|
|
|
affektiert lächeln
{v}
|
yapmacık gülmek
|
|
|
affektiert sprechen
{v}
|
yapmacık konuşmak
|
|
|
affektierte Angewohnheit
{sub}
{f}
|
yapmacık alışkanlık
|
|
|
affektierte Manieren
{sub}
{pl}
|
yapmacık adabı muaşeretler
|
|
|
affektierte Person
{sub}
{f}
|
yapmacık kişi
|
|
|
affektierter Kerl
{sub}
{m}
|
yapmacık adam
|
|
|
affektierter Stil
{sub}
{m}
|
yapmacık tarz
|
|
|
die
Affektiertheit
{sub}
{f}
|
yapmacıklık
|
|
|
die
Affektiertheiten
{sub}
{pl}
|
yapmacıklıklar
|
|
|
Affektiertheits
|
yapmacıklık
|
|
|
das
Affektionsinteresse
{sub}
{n}
|
yapmacık alâka
|
|
|
affig
{ugs.}
|
yapmacık
|
|
|
alles, was du tun musst
|
yapmak zorunda olduğun her şey
|
|
|
anerbieten
{v}
[erbot an, hat anerboten]
|
yapmak için teklif etmek
|
|
|
anfertigen
{v}
[fertigte an, hat angefertigt]
|
yapmak
|
|
|
die
Anfertigung
{sub}
{f}
|
yapma
|
|
|
angenommen
|
yapma
|
|
|
anlegen
{v}
[Kartei]
|
yapmak
|
|
|
anmachen
{v}
[Salat]
|
yapmak
|
|
|
anschicken, sich
{v}
|
yapmaya bağlamak
|
|
|
anstellen
{v}
[stellte an, hat angestellt]
|
yapmak
|
|
|
artifiziell
{adj}
|
yapma
|
|
|
artifiziell
{adj}
|
yapmacık
|
|
|
Auf- und Abbau
|
yapma ve sökme
|
|
|
der
Aufbau
{sub}
{m}
|
yapma
|
|
|
aufbauen
{v}
[baute auf, hat aufgebaut: schaffen, organisieren, gestalten]
|
yapmak
|
|
|
aufbrühen
{v}
[Tee, Kaffee]
|
yapmak
|
|
|
aufgesetzt
{adj}
[unnatürlich, übertrieben: Laune, Mimik]
|
yapmacık
|
|
|
aufgesetzt
{adj}
[unnatürlich, übertrieben: verlogen, heuchlerisch]
|
yapmacıklı
|
|
|
aufgesetzt wirken
{v}
|
yapmacık etki yapmak
|
|
|
aufgesetzter Stolz
{sub}
{m}
|
yapmacık gurur
|
|
|
aufmauern
{v}
[mauerte auf, hat aufgemauert]
|
yapmak
|
|
|
ausfallenlassen
{v}
|
yapmamak
|
|
|
ausführen
{v}
[führte aus, hat ausgeführt]
|
yapmak
|
|
|
auslassen
{v}
[liess aus, hat ausgelassen]
|
yapmamak
|
|
|
die
Auslassung
{sub}
{f}
|
yapma
|
|
|
das
Ausüben
{sub}
{n}
|
yapma
|
|
|
ausüben
{v}
[übte aus, hat ausgeübt]
|
yapmak
|
|
|
die
Ausübung
{sub}
{f}
|
yapma
|
|
|
die
Ausübungen
{sub}
{pl}
|
yapmalar
|
|
|
die
Ausübungspflicht
{sub}
{f}
|
yapma limiti
|
|
|
bauen
{v}
[baute, hat gebaut]
|
yapmak
|
|
|
begehen
{v}
[Missetaten, Verbrechen]
|
yapmak
|
|
|
der
Begehversuch
{sub}
{m}
|
yapma denemesi
|
|
Türkisch