|
die
Legitimation
{sub}
{f}
[Beglaubigung]
|
belgeleme
|
|
|
die
Legitimation
{sub}
{f}
[Rechtfertigung]
|
haklı çıkarma
|
|
|
die
Legitimation
{sub}
{f}
[Rechtswissenschaft]
|
evlenme suretiyle nesebin meşrulaşması
|
|
|
die
Legitimation
{sub}
{f}
|
kimlik belgesi
|
|
|
die
Legitimation
{sub}
{f}
|
kimlik tespiti
|
|
|
die
Legitimation
{sub}
{f}
|
meşru
|
|
|
die
Legitimation
{sub}
{f}
|
meşruiyet
|
|
|
die
Legitimation
{sub}
{f}
|
meşrulaşma
|
|
|
die
Legitimation
{sub}
{f}
|
meşruluğu gösteren belge
|
|
|
die
Legitimation
{sub}
{f}
|
onay
|
|
|
die
Legitimation
{sub}
{f}
|
onaylama
|
|
|
die
Legitimation
{sub}
{f}
|
salahiyet
|
|
|
die
Legitimation
{sub}
{f}
|
yasalara uygun olduğunu belgeleme
|
|
|
die
Legitimation
{sub}
{f}
|
yasaya uygunluk
|
|
|
die
Legitimation
{sub}
{f}
|
yetki
|
|
|
Legitimation durch Ehe
{sub}
{f}
[Rechtswissenschaft]
|
evlilik ile nesebin tashihi
|
|
|
die
Legitimationsgrundlage
{sub}
{f}
|
kimlik ispatı bazı
|
|
|
die
Legitimationskarte
{sub}
{f}
|
kimlik kartı
|
|
|
der
Legitimationsnachweis
{sub}
{m}
|
kimlik ispatı
|
|
|
das
Legitimationspapier
{sub}
{n}
|
hak sahipliğini ispat edici evrak
|
|
|
das
Legitimationspapier
{sub}
{n}
|
kimlik ispat edici evrak
|
|
|
das
Legitimationspapier
{sub}
{n}
|
kimlik kartı
|
|
|
der
Legitimationsschein
{sub}
{m}
|
kimlik ispatı belgesi
|
|
|
legitime Frau
{sub}
{f}
|
resmi nikâhlı eş
|
|
|
legitime Interessen der Wirtschaftskreise
{sub}
{pl}
|
ekonomi çevrelerinin meşru çıkarları
|
|
|
legitime kollektive Bedürfnisse
{sub}
{pl}
|
meşru kollektif gereksinimler
|
|
|
legitime-
|
-meşru-
|
|
|
legitimes Kind
{sub}
{n}
|
evlilikten doğma çocuk
|
|
|
legitimes Kind
{sub}
{n}
|
meşru çocuk
|
|
|
legitimieren
{v}
[rechtfertigen]
|
haklı göstermek
|
|
|
legitimieren
{v}
[sich ~: sich ausweisen]
|
kimliğini ispat etmek
|
|
|
legitimieren
{v}
|
meşrulaştırmak
|
|
|
legitimieren
{v}
|
meşruluğunu sağlamak
|
|
|
legitimieren
{v}
|
onaylamak
|
|
|
legitimieren
{v}
|
resmen onaylamak
|
|
|
legitimieren
{v}
|
salahiyet vermek
|
|
|
legitimieren
{v}
|
yasallığını kanıtlamak
|
|
|
legitimieren
{v}
|
yetki vermek
|
|
|
legitimierend
{adj}
|
onaylayan
|
|
|
legitimierend
{adj}
|
meşrulaştıran
|
|
|
legitimiert
{adj}
|
meşrulaştırılmış
|
|
|
legitimierte-
|
meşrulaştırılmış-
|
|
|
die
Legitimierung
{sub}
{f}
|
kimlik ispatı
|
|
|
die
Legitimierung
{sub}
{f}
|
kimliğini belgeleme
|
|
|
die
Legitimierung
{sub}
{f}
|
resmi onay
|
|
|
die
Legitimierung
{sub}
{f}
|
salahiyet verme
|
|
|
die
Legitimierung
{sub}
{f}
|
yetki verme
|
|
|
der
Legitimismus
{sub}
{m}
|
hükümdarın tahttan indirilemeyeceği düşüncesi
|
|
|
der
Legitimist
{sub}
{m}
|
tahttan indirilmiş hükümdar ailesi taraftarı
|
|
|
die
Legitimität
{sub}
{f}
|
kanuna uygunluk
|
|
|
die
Legitimität
{sub}
{f}
|
meşruiyet
|
|
|
illegitim
{adj}
|
gayri meşru
|
|
|
illegitim
{adj}
|
yasadışı
|
|
|
nicht legitim
|
haram
|
|
Türkisch