|
abgeheiltes Geschwür
{sub}
{n}
|
iyileşmiş çıban
|
|
|
abheilen
{v}
|
iyileşmek
|
|
|
abheilend
{adj}
|
iyileşen
|
|
|
abheilend
{adj}
|
iyileştiren
|
|
|
die
Abheilung
{sub}
{f}
|
iyileşme
|
|
|
die
Abheilungstendenz
{sub}
{f}
|
iyileşme eğilimi
|
|
|
abhelfend
{adj}
|
iyileştiren
|
|
|
die
Abhelfende
{sub}
{f}
|
iyileştiren
|
|
|
der
Abhelfender
{sub}
{m}
|
iyileştiren
|
|
|
Abteilung für Rekonvaleszenten
{sub}
{f}
|
iyileşmeye başlayan hastalar bölümü
|
|
|
an einer Krankheit laborieren
{v}
|
iyileşmek için çok çekmek
|
|
|
anheilen
{v}
[Med.: heilte an, hat angeheilt]
|
iyileşmek
|
|
|
anreichern
{v}
[reicherte an, hat angereichert]
|
iyileştirmek
|
|
|
die
Anreicherung
{sub}
{f}
|
iyileştirme
|
|
|
auf dem Weg, Wege der Besserung
|
iyileşir durumda olmak
|
|
|
auf dem Weg der Besserung sein
{v}
|
iyileşmeye yönelmek
|
|
|
auf dem Weg zur Besserung
|
iyileşmeye yüz tutmak
|
|
|
aufbessern
{v}
[z.B. Taschengeld, Qualität]
|
iyileştirmek
|
|
|
aufbessernd
{adj}
|
iyileştirici
|
|
|
die
Aufbesserung
{sub}
{f}
|
iyileştirme
|
|
|
das
Aufkommen
{sub}
{n}
|
iyileşme
|
|
|
aufkommen
{v}
[kam auf, ist aufgekommen]
|
iyileşmek
|
|
|
die
Aufnahme
{sub}
{f}
|
iyileşme
|
|
|
ausheilen
{v}
[heilte aus, hat ausgeheilt]
|
iyileşmek
|
|
|
ausheilen
{v}
[heilte aus, hat ausgeheilt]
|
iyileştirmek
|
|
|
ausheilend
{adj}
|
iyileşen
|
|
|
die
Ausheilung
{sub}
{f}
|
iyileşme
|
|
|
die
Ausheilung
{sub}
{f}
|
iyileştirme
|
|
|
die
Berichtigung
{sub}
{f}
|
iyileştirme
|
|
|
besser werden
{v}
|
iyileşmek
|
|
|
bessern
{v}
[besserte, habe gebessert]
|
iyileştirmek
|
|
|
bessern
{v}
[Gesundheit]
|
iyileşmek
|
|
|
bessernd
{adj}
|
iyileştirici
|
|
|
die
Besserung
{sub}
{f}
[Gesundheit]
|
iyileşme
|
|
|
die
Besserung
{sub}
{f}
|
iyileştirme
|
|
|
die
Besserungen
{sub}
{pl}
|
iyileşmeler
|
|
|
die
Besserungen
{sub}
{pl}
|
iyileştirmeler
|
|
|
das
Besserwerden
{sub}
{n}
|
iyileşme
|
|
|
die
Bettruhe
{sub}
{f}
|
iyileşmek için yataktan çıkmama
|
|
|
er hat sich gebessert
|
iyileşti
|
|
|
er zeigt Ansätze zur Besserung
|
iyileşme işaretleri var
|
|
|
erholen
{v}
[sich ~: von einerKrankheit]
|
iyileşmek
|
|
|
die
Erholung
{sub}
{f}
[Genesung]
|
iyileşme
|
|
|
die
Erholungen
{sub}
{pl}
|
iyileşmeler
|
|
|
geht es dir besser?
|
iyileştinmi?
|
|
|
Geht's wieder?
{ugs.}
|
iyileştin mi?
|
|
|
genesen
[gehobener Sprachgebrauch]
|
iyileşmek
|
|
|
genesen
{v}
|
iyileşmek
|
|
|
die
Genesung
{sub}
{f}
|
iyileşme
|
|
|
der
Genesungsurlaub
{sub}
{m}
|
iyileşme izni
|
|
|
der
Genesungsweg
{sub}
{m}
|
iyileşme yolu
|
|
Türkisch