|
abfordern
{v}
[forderte ab, hat abgefordert]
|
birinden bir şey istemek
|
|
|
abgelöst
|
birinin işini yada görevini devralmış
|
|
|
abgewinnen
{v}
[gewann ab, hat abgewonnen]
|
birinden bir şey almak
|
|
|
abhalten
{v}
[hielt ab, hat abgehalten]
|
birini bir şeyden alıkoymak
|
|
|
abhalten
{v}
[jemanden von der Arbeit ~]
|
birini işinden alıkoymak
|
|
|
abhandenmachen
{v}
|
birinden bir şey almak
|
|
|
abhold sein
{v}
[jemandem, einer Sache abgeneigt sein]
|
birini veya bir şeyi çekememek
|
|
|
abholen
{v}
[jemanden ~ lassen]
|
birini karşılatmak
|
|
|
abhängen
{v}
{ugs.}
|
birini atlatmak
|
|
|
abhärmen
{v}
|
birinin başının etini yemek
|
|
|
abhärmen, sich
{v}
|
birinin başınan etini yemek
|
|
|
das
Abhören
{sub}
{n}
|
birinin bilgisini dinleme
|
|
|
abhören
{v}
|
birinin bilgisini dinlemek
|
|
|
abkapiteln
{v}
[kapitelte ab, hat abkapitelt]
|
birini azarlamak
|
|
|
abkapiteln
{v}
[kapitelte ab, hat abkapitelt]
|
birini fırçalamak
|
|
|
abkaufen
{v}
[glauben: kaufte ab, hat abgekauft]
|
birinin söylediğine aldanmak
|
|
|
abkaufen
{v}
[glauben: kaufte ab, hat abgekauft]
|
birinin söylediğine inanmak
|
|
|
abkaufen
{v}
[jemandem etwas abkaufen: kaufte ab, hat abgekauft]
|
birinden bir şeyi satın almak
|
|
|
ablocken
{v}
[lockte ab, hat abgelockt]
|
birini kandırarak elde etmek
|
|
|
Abneigung einflößen
|
birine antipatı göstermek
|
|
|
abordnen
{v}
[ordnete ab, hat abgeordnet]
|
birini bir görevle yollamak
|
|
|
abordnend
{adj}
|
birini bir göreve yollayan
|
|
|
abordnend
{adj}
|
birini bir işe tayin eden
|
|
|
abpassen
{v}
|
birinin yolunu beklemek
|
|
|
das
Abraten
{sub}
{n}
|
birine bir şeyi yapmamasını tavsiye etme
|
|
|
abraten
{v}
[jemandem etwas ~]
|
birine bir şeyi yapmamasını tavsiye etmek
|
|
|
abraten
{v}
[ratete ab, hat abgeraten]
|
birine bir şeyi yapmamasını tavsiye etmek
|
|
|
abraten
{v}
[ratete ab, hat abgeraten]
|
birine bir şeyi yapmamasını önermek
|
|
|
abrechnen
{v}
[sich rächen]
|
birinden intikam almak
|
|
|
abscheu haben
{v}
|
birinden nefret etmek
|
|
|
Abscheu vor etwas oder von jemandem haben
|
birinden veya bir şeyden nefret etmek
|
|
|
Abschied nehmen von jemandem
|
birine veda etmek
|
|
|
absetzen
{v}
[setzte ab, hat abgesetzt]
|
birini bir yerde bırakmak
|
|
|
Absichten auf jemanden haben
{sub}
{pl}
|
birinin üzerine planları olmak
|
|
|
absitzen
{v}
[saß ab, hat abgesessen]
|
birinden uzakta oturmak
|
|
|
Abstand zu jemandem halten
{v}
|
birine mesafeli durmak
|
|
|
abstatten
{v}
[jemandem einen Besuch ~]
|
birini ziyaret etmek
|
|
|
abstellen
[beordern]
|
birini görevlendirmek
|
|
|
abstrapazieren
{v}
|
birini fazla çalıştırarak yormak
|
|
|
abtrotzen
{v}
|
birinin direncine karşı elde etmek
|
|
|
abtrumpfen
{v}
[trumpfte ab, hat abgetrumpft]
|
birine üstün gelmek
|
|
|
aburteilen
{v}
|
birini olumsuz tenkit etmek
|
|
|
abwendig machen
{v}
[Jemanden]
|
birini ayartmak
|
|
|
abwendig machen
{v}
[Jemanden]
|
birini caydırmak
|
|
|
abzwicken
{v}
[zwang ab, hat abgezwungen]
|
birinden para sızdırmak
|
|
|
achten auf jemandem
{v}
|
birine göz kulak olmak
|
|
|
achtgeben auf
{v}
|
birine dikkat etmek
|
|
|
Aktien erster Klasse
{sub}
{pl}
|
birinci sınıf hisse senetleri
|
|
|
alle außer einem
|
birinden başka hepsi
|
|
|
allererster Qualität
{sub}
{f}
|
birinci kalite
|
|
|
alles an jemandem lieben
{v}
|
birinin her şeyini/her halini sevmek
|
|
Türkisch